Net als je denkt dat je je leven op orde hebt, en niemand tegen het hoofd hebt gestoten, word je met beide voeten op de grond gezet…
Achterflap
De welgestelde Leo en Thea zijn toegekomen aan hun rustige oude dag. In hun villa in Nuenen, een voormalige textielfabriek verbouwd tot stijlvolle designwoning, verzamelen ze kunst en entertainen ze gasten.
Babyboomers zijn ze. Liberalen met een links hart en een afkeer voor populisme en gele hesjes. Hun schaapjes op het droge, de kinderen het huis uit.
Leo drinkt sinds zijn pensioen graag om vier uur ’s middags een bescheiden bodempje single malt. Thea, die nooit echt heeft hoeven werken, is actief in verschillende culturele besturen. Er is orde, er is regelmaat. Ze leven in de onbewuste overtuiging dat de dingen zijn zoals ze zouden moeten zijn.
Dat hun iets ernstig kwalijk te nemen valt, nee, dat zou niet in hen opkomen. Maar dan is er de indringer, een man die een rekening te vereffenen heeft.
Boekrecensie Kwaad bloed
Bij het zien van het relatief dun boekje had ik niet gedacht dat het verhaal echt een spanning kon opbouwen. Maar toch!
Het verhaal wordt verteld door een in het begin nog onbekende persoon. Iemand die het relaas doet van wat er gebeurd is, en stukje bij beetje meer van zichzelf bloot geeft.
Let op, het gaat er redelijk bloederig en heftig aan toe.
Kwaad bloed leest zeker vlot. De schrijfstijl is aangenaam en doordat het boek niet zo dik is, wil je het eigenlijk gewoon in één keer uitlezen.
Dus in plaats van je ’s avonds in de zetel te zetten om naar een actiefilm te kijken, is dit boek zeker een waardig alternatief!
Zelf eens lezen?
Ook verkrijgbaar en bestelbaar bij je lokale boekhandelaar!