De onzichtbare bruid van Anne Swärd gaf me echt een aangename leeservaring! Ik hield wel van de manier waarop het verhaal wordt verteld, zo subtiel. Er is zoveel tussen en buiten de lijnen…
Achterflap
Het is het jaar 1945. De zeventienjarige Sandrine komt na een traumatische oorlogservaring onder valse naam in Zweden terecht. Ze is zwanger, alleen, en draagt een geheim met zich mee dat ze koste wat kost moet bewaren.
Alles verandert als de rijke Ivan haar onder zijn hoede neemt. Zeven maanden na hun eerste ontmoeting geeft ze Ivan het ja-woord en vanaf dan is ze onlosmakelijk verbonden met de mysterieuze Ceder-familie.
Het huwelijksfeest wordt bruut verstoord door een sneeuwstorm en in de uren die volgen ziet Sandrine de donkere kant van haar nieuwe familie.
Is dit een voorbode op de rest van hun huwelijk? Zal Sandrine gevangen blijven in een ongelijke, ijskoude relatie waarin ze haar eigen verleden wanhopig probeert te vergeten?
De onzichtbare bruid is een filmisch en ontroerend familiedrama met een onvergetelijke vrouwelijke hoofdpersoon.
Boekrecensie De onzichtbare bruid
Dit boek is echt goed geschreven en empathisch. Het is een verschrikkelijk, tragisch verhaal dat aantoont in hoeverre verschillende levens en generaties getroffen worden door oorlog.
Een sterk boek over verdriet, PTSS, de moed verliezen om zelfs nog te willen leven, maar de wil om er te zijn.
Aan de andere kant voelde het verhaal een beetje geforceerd, een beetje ‘martelporno’. Uit de verhalen over Sandrines jeugd lijkt het onwaarschijnlijk wat haar allemaal overkomt.
Maar desalniettemin goed geschreven, empathische taal. Je ziet zo de landschappen voor je, de haven, de bossen, je ziet de zussen, de moeder, Levi…
Zelf genieten van dit heerlijke boek?