Deze novelle ‘Een bezoek’ werd pas na de dood van Maeve Brennan ontdekt en is nooit uitgegeven. Anastasia keert na de dood van haar moeder vanuit Parijs terug naar Dublin, waar haar grootmoeder woont. Die rouwt nog altijd om de dood van haar enige zoon, de vader van Anastasia, en is niet blij met de komst van haar kleindochter.
Brennan vond het zelf kennelijk niet goed genoeg om te publiceren. Niet zo gek voor iemand die erom bekend stond jaren te doen over een enkel verhaal.
Achterflap
De tweeëntwintigjarige Anastasia King keert na de dood van haar beide ouders terug naar haar geboortestad Dublin. Ze ontdekt dat ze niet welkom is bij haar grootmoeder, die haar leven wijdt aan de nagedachtenis van haar geliefde zoon, Anastasia’s vader.
De bijna tastbare ontreddering en de grove afwijzing zijn onvergetelijk. De lezer is getuige van de pijnlijke confrontatie van een harde oude vrouw en een in het nauw gedreven, angstige, maar soms niet minder harde kleindochter.
De sombere, koude omgeving en het grote kille huis, waar de regen altijd tegen de ruiten slaat en de open haard alleen ’s avonds brandt, maakt de situatie nog grimmiger – evenals het vrijwel totale isolement van beide vrouwen.
Boekrecensie Een bezoek
In Een bezoek zijn opvallend veel thema’s die haar leven en werk beheersten al terug te vinden: het mededogen met de arme sloebers die aan de deur komen om potloden en veters te verkopen, de heimwee naar het ouderlijk huis, de schande van het familielid dat haar (want het zijn altijd vrouwen) verstand verliest en bovenal de existentiële eenzaamheid waaraan niet valt te ontkomen.
Brennan heeft betere verhalen geschreven dan Een bezoek, daarvoor hoef je alleen De twaalfjarige bruiloft maar te lezen. Toch zal ze daarboven, verlost van haar demonen, niet ontevreden zijn over het feit dat ze zo rond haar honderdste verjaardag toch weer gelezen wordt.
Zelf genieten van dit heerlijke boek?