‘Schilfers’ van Lenny Peeters is een beklemmende roman over trauma, manipulatie en de fragiele grenzen tussen herinnering en werkelijkheid. Na haar bekroonde debuut ‘Dochter’ bevestigt Peeters haar talent voor psychologisch geladen literatuur. Met chirurgische precisie legt ze de pijn bloot die schuilt in het verzwegene.
Achterflap
Felix en Louise zijn broer en zus en hebben een hechte band. Na een traumatische ervaring in zijn jeugd begint Felix stemmen te horen. Soms hangt er mist over de gebeurtenissen. Gelukkig is er Louise. Die hem helpt. Ook wanneer hij later geen contact meer mag hebben met zijn stiefdochter. Wanneer zijn wanen steeds grimmiger worden, verbreekt Felix alle banden en trekt hij zich terug in een verlaten jachthut. Louise gaat verbeten naar hem op zoek. Maar wat drijft haar echt? Schilfers is een beklemmend verhaal over manipulatie en de dunne scheidslijn tussen waan en werkelijkheid.
Boekrecensie Schilfers
In Schilfers volgen we broer en zus Felix en Louise tijdens een zomervakantie in de jaren tachtig. Wat begint als een ogenschijnlijk onschuldige vakantie met hun ouders, mondt uit in een traumatische ervaring met een ‘wel heel vriendelijke man’. Felix lijkt seksueel misbruikt te worden in een speelhut, terwijl Louise op haar beurt betrokken raakt bij ‘leuke spelletjes’ met dezelfde man. De impact van deze gebeurtenissen sijpelt door in hun volwassen leven, waarin beiden op eigen wijze omgaan met het verleden: Felix trekt zich terug in psychoses, Louise zoekt controle en houvast.
Peeters kiest voor een sobere, uitgepuurde stijl die de vervreemding en ontwrichting versterkt. Haar taal is spaarzaam maar trefzeker, en de spanning zit in wat niet gezegd wordt. De roman is doordrenkt van ongemak en duisternis, maar weet toch te fascineren — een literaire vorm van tremendum et fascinans, zoals recensent Maarten De Rijk het treffend omschrijft.
Wat ‘Schilfers’ zo bijzonder maakt, is de manier waarop Peeters de lezer dwingt tot introspectie. Ze dompelt zich onder in de wereld van psychoses en psychopathische persoonlijkheden, en laat zien hoe trauma zich als een splinterbom door generaties kan verspreiden. De roman is geen eenvoudige leeservaring, maar een die beklijft en confronteert. Voor wie houdt van literatuur die schuurt en ontregelt, is Schilfers een absolute aanrader.
