Eva Gerlach, een van de meest gewaardeerde dichters van Nederland, weet met haar nieuwste jeugdbundel Vlieg! zegt de vloer opnieuw te raken. In deze poëtische verzameling neemt ze de lezer mee in het hoofd van een opgroeiend meisje dat worstelt met emoties, familieveranderingen en haar plek in de wereld. De bundel is rijk geïllustreerd door Trui Chielens en biedt een ontroerende en soms hilarische blik op de puberteit.
Achterflap
Opgroeien gaat niet zonder slag of stoot. Gescheiden ouders en stieffamilie, verdriet, eenzaamheid en angst, maar ook troost, vriendschap en eerste liefde:Vlieg! zegt de vloer volgt het pad naar volwassenheid in indringende en ontroerende gedichten.
Het tienermeisje dat in deze bundel centraal staat is keihard voor zichzelf en anderen, maar ook gevoelig en fantasierijk. Ondanks alle twijfels en wanhoop vindt ze haar plek in de wereld en komt langzaam het besef van wat echt belangrijk is: durven vliegen!
Boekrecensie
Vlieg! zegt de vloer is Gerlachs vierde jeugdbundel en toont haar uitzonderlijke vermogen om zich in te leven in de belevingswereld van jongeren. De gedichten volgen een naamloos meisje – vaak aangeduid als ‘H.’ – vanaf het einde van de basisschool tot haar zestiende levensjaar. Ze maakt een scheiding mee, krijgt een stiefzus, voelt zich ontheemd en onzeker, maar is tegelijkertijd weerbaar en scherpzinnig.
De toon is nergens zwaar; Gerlach weet humor en lichtheid te verweven in de meest pijnlijke situaties. Zo zijn er hilarische passages waarin H. haar stiefvader confronteert met een mishandeling, of waarin haar stiefzus Laurien haar lievelingsboek verscheurt. De bundel is opgebouwd uit acht hoofdstukken met titels als ‘leeg’, ‘stief’, ‘kom’ en ‘kracht’, die de emotionele ontwikkeling van H. weerspiegelen.
Wat deze bundel bijzonder maakt, is de manier waarop fantasie een rol speelt. Niet als vlucht, maar als krachtbron. De titel verwijst naar het laatste gedicht waarin H. letterlijk en figuurlijk leert vliegen: “Soms ben je echter. Licht hoofd, bliksemlijf, arendsogen. Vlieg! zegt de vloer…”. Gerlach speelt met taal en vorm, van rijmende verzen tot vrije gedachtenstromen, en weet zo een diep menselijke ervaring te vangen in poëzie.
Een bundel die niet alleen jongeren aanspreekt, maar ook volwassenen herinnert aan de stormachtige schoonheid van opgroeien.
