Als Miranda van haar werk thuiskomt treft ze haar nieuwe liefde Brendan lezend in haar dagboek aan op de bank. Ze is woest, ze verbreekt de relatie en zet hem de deur uit. Maar Brendan uit haar leven bannen blijkt makkelijker gezegd dan gedaan.
Twee weken later spreekt Miranda haar zusje Kerry, die er fantastisch uitziet en verliefd blijkt te zijn. Er is een nieuwe man in haar leven, hij heet Brendan. Dus Brendan is terug – vol wraak.
Maar waarom? En wat wil hij van Miranda?
Wat als een ongemakkelijke situatie begint, wordt al snel een kwelling – en uiteindelijk zelfs nog angstaanjagender dan haar ergste nachtmerrie!
Samenvatting
De Verborgen Glimlach gaat over de krankzinnige verhouding tussen ik-persoon Miranda en Brendan. Hij heeft acht dagen met haar samengewoond, en daarna heeft zij hem eruit gegooid omdat hij ongevraagd en ongewenst in een oud dagboek zat te bladeren.
Miranda is een vrouw die eerst met een man in bed gaat, en zich daarna begint af te vragen of zij en de ander bij elkaar passen en wie de ander is. Want, wie is die Brendan eigenlijk?
Pas als Brendan, die zich ontpopt als subtiele stalker, haar het nodige kwaad heeft berokkend, probeert Miranda te begrijpen wat voor iemand hij is.
Waarom gedraagt hij zich zoals hij doet? Waar woont hij überhaupt?
Brendan weet op subtiele wijze Miranda te beledigen/bedreigen. Vervolgens praat zij er met iemand over, maar zij wordt niet geloofd. Ook haar hartsvriendin gelooft haar niet, zelfs nog voor ze Brendan ooit ontmoet heeft.
Op een gegeven moment is het vergezocht dat niemand haar wil geloven, waardoor ze in een isolement komt.
Review ‘De verborgen glimlach’
Van de eerste zin tot de laatste hangt er een spanning. Ik heb het boek in 2 dagen uitgelezen en zat zo dus helemaal in het verhaal. Het verhaal riep allerlei gevoelens bij me op: boos, verdrietig, gefrustreerd,… Alsof ik Miranda zelf was. De afloop van het boek is wel anders dan ik ingeschat had, en komt dus wel hard aan.
Nicci French weten op puike wijze de onaangename situatie van Miranda en de wijze waarop Brendan iedereen naar zijn hand zet te beschrijven. Ook wat dat betreft niets dan lof. Een literaire thriller, zoals de cover vermeldt, is het volgens mij niet. Het is “gewoon” een prima geschreven psychologische thriller.
Het is een vuistregel dat als je je kwijtgeraakte sok wilt vinden, je de andere sok moet weggooien.
Zelf genieten van dit heerlijke boek?