Vaders & zonen is intiem, soms pijnlijk, liefdevol en oprecht. Met o.a. Gerard Spong, P.F. Thomése, Bart Chabot, Henny Vrienten en Jan Siebelink. Voor de interesse van de lezer zal veel afhangen van de herkenning van de BN’ers: wie fan is, wil alles van zijn idool weten; is de geïnterviewde onbekend voor de lezer, dan zal er minder animo zijn. Met zwart-witfoto’s van de geportretteerden van wie enkelen ook in kleur zijn afgebeeld op de binnenkant van de kaft.
Achterflap
Dertien vaders tonen zich van hun meest kwetsbare kant. Ze vertellen over de liefde voor hun kind en hun eeuwige twijfel of ze een goede vader zijn
De vaders in dit boek hebben één ding gemeen: ze nemen het vaderschap heel serieus. Zij voelen zich betrokken en willen het graag goed doen. Ze denken na over wie hun zoon of dochter is, ze graven in hun eigen jeugd naar lessen en durven te twijfelen over wat ze hun kind meegeven in het leven.
Vaders & zonen is intiem, soms pijnlijk, liefdevol en oprecht. Met o.a. Gerard Spong, P.F. Thomése, Bart Chabot, Henny Vrienten en Jan Siebelink.
Boekrecensie Vaders & Zonen
Voor Vaders & zonen trok Jeroen Siebelink (1968) op pad, volgde en interviewde twaalf vaders en hun zonen, en maakte een portret over het vaderschap. Nu ja, zonen … sommige zonen blijken dochters te zijn.
De titel van het boek dekt de lading bijgevolg niet helemaal. Sommige kinderen zijn ook nog te jong om te worden geïnterviewd en komen daarom zelf niet aan het woord. Niet erg, want het geeft de portretten diversiteit.
Verschillende soorten vaders komen aan bod. Er zijn bezorgde vaders, strenge vaders, zorgeloze vaders, afwezige vaders en nog een handvol andere types.
Allen bouwden ze een eigen band op met hun kinderen en zoveel vaders als er zijn, zoveel verschillende relaties ook. Soms vertelt de vader zelf niet zo heel erg veel maar is het vooral het kind dat aan het woord is.
Want stille vaders, die bestaan ook.
Siebelink is erin geslaagd de portretten iets intiems mee te geven. De meeste vaders schijnen zich niet ongemakkelijk te hebben gevoeld bij de totstandkoming ervan, en dus wordt er vrijuit gesproken.
Wie zelf vader is, zal regelmatig dingen herkennen. Confronterend is dat soms, maar ook geruststellend. Uiteindelijk doen ouders maar wat, en hopen ze dat dat het juiste is.
Meestal komt dat gewoon goed, ook in dit boek.
Zelf genieten van dit heerlijke boek?