Het leven van Beryl Markham (1902-1986) leest als een spannend jongensboek. Als paardentrainster, pilote en societyfiguur in het koloniale Oost-Afrika greep ze elke kans op avontuur aan. En niet het minst op amoureus vlak. Haar heruitgebrachte memoires zijn een leesspektakel om je roekeloos aan over te leveren.
Achterflap
Onconventioneel, gepassioneerd en moedig.
Beryl Markham was een van de meest uitzonderlijke vrouwen van de twintigste eeuw. Toen ze als kind in Kenia woonde sprak ze Swahili en ging ze blootsvoets op jacht met de lokale stammen. Later werd ze een beroemd trainer van racepaarden, een schoonheid die in de high society voor menig schandaal zorgde en een van de grootste luchtvaartpioniers.
In 1936 vloog ze als eerste persoon solo over de Atlantische Oceaan van oost naar west. Ze vertrok vanuit Engeland en landde ruim 21 uur later met een defecte motor in Nova Scotia, Canada.
Boekrecensie Westwaarts met de nacht
Beryl is echt één van de meest onconventionele, gepassioneerde, uitzonderlijke en moedigste vrouwen van de twintigste eeuw. (Van de vrouwen én mannen!)
Op 4-jarige leeftijd vertrekt ze vanuit Engeland met haar vader naar Brits Oost-Afrika. Later wordt ze één van de beste trainers van renpaarden. Ze haalt daar als eerste vrouw een vliegbrevet en is ook de eerste vrouw die solo over de Atlantische Oceaan vliegt van oost naar west.
Westwaarts met de nacht is opgedeeld in verschillende boeken. Elk boek vertelt een eigen verhaal: over haar kindertijd, het trainen van de paarden, het vliegen boven Afrika en haar recordpoging. Na elk boek heb je spijt dat dat deel er op zit én heb je enorm veel zin om een volgend deel te starten.
Beryl heeft een heel eigen schrijfstijl. Dit natuurlijk in navolging van haar kijk op de wereld en haar manier van leven. Ze praat even bevlogen over jagen, als over wat er in bijvoorbeeld een olifant zijn hoofd omgaat. Hoewel ze is opgegroeid in een uithoek van de wereld is ze meer werelds in haar denken dan de meeste stedelingen. Ze is ook heel belezen en is haar tijd ver vooruit in haar manier van denken, schrijven én leven.
Het maakt me vrolijk, gelukkig en hoopvol te lezen dat een vrouw als zij honderd jaar geleden al zo een geëmancipeerd leven leidde. Vrouwen als Beryl hebben er altijd al bestaan. (Al spant zij echt wel de kroon qua avonturendrang) En vrouwen als zij zullen er ook altijd blijven bestaan. Ik bedank de Arbeiderspers om haar verhaal weer onder de aandacht te brengen en ik hoop dat er nog meer van zulke verhalen gaan opduiken.
P.S. Ik wil ook een verfilming van dit boek ten zeerste aanbevelen want Westwaarts met de nacht is een boek dat alles in zich heeft om een geweldige kaskraker te worden.
Zelf genieten van dit heerlijke boek?