Smeulend vuur is wederom een ijzersterk boek. Arnaldur Indridason is de grootmeester van de ingetogen, doch vlijmscherpe Scandithriller. Lezen dit boek!
Achterflap
Een oudere vrouw wordt vermoord in haar huis aangetroffen; op haar bureau ligt een papiertje waarop het telefoonnummer van de gepensioneerde politieman Konráð staat. Het blijkt dat de vrouw hem enige tijd eerder had gevraagd het kind op te sporen dat ze bijna vijftig jaar geleden direct na de geboorte had afgestaan, maar Konráð had geantwoord dat hij haar niet kon helpen. Nu heeft hij daar spijt van en neemt hij zich voor het kind alsnog op te sporen.
Smeulend vuur is een meeslepend verhaal over schaamte, wanhoop, spijt en de lang aanhoudende echo van wandaden.
Boekrecensie Smeulend vuur
Smeulend vuur is het derde deel met gepensioneerde politierechercheur Konráð in de hoofdrol. Eerder verschenen Smeltend ijs en Boven water. Het is sterk aan te bevelen de delen op volgorde te lezen. Een van de verhaallijnen loopt namelijk door de hele serie heen.
Konráð is geen vlotte speurder, het tempo in Smeulend vuur ligt niet hoog maar wat schrijft Indriðason mooi!
We leren Konráð steeds beter kennen, hij verveelt zich na zijn pensionering; hij mist zijn zoon en zijn kleinkinderen die ver weg wonen. Zijn vrouw is overleden en hij heeft geen bezigheden.
Oude schuldgevoelens komen bovendrijven, hij heeft spijt van een aantal keuzes die hij in zijn leven gemaakt heeft. Probeert hij dat nu goed te maken?
Voor zijn gevoel heeft hij ook Valborg teleurgesteld. De enige manier om dat goed te maken is door haar kind op te sporen maar dat valt niet mee. Er is niets terug te vinden in de archieven, er is sprake van een vroedvrouw die zich over Valborg ontfermd heeft toen ze hulp nodig had. Maar een naam of een adres heeft hij niet.
Konráð heeft echter wel voor hetere vuren gestaan.
Prachtig consistent opgebouwde trhriller met een bijzondere plot. Bijzonder goed geschreven.